Terug van weggeweest ….
Beste vrienden, sponsors,
Terug van weggeweest ….
Van 28 september tot 10 oktober waren Bruno en ik in Malawi.
Gepakt en gezakt met vooral schoolmateriaal kwamen we aan in de ons zo vertrouwde omgeving. Iedereen blij en opgetogen bij het weerzien !
De eerste dagen werd er vooral vergaderd; met de chief, met het Samala comité, met het schoolcomité, met de leerkrachten ….
Alle vragen, opmerkingen en problemen worden genoteerd, besproken en in de mate van het mogelijke zo snel mogelijk opgelost.
Er is Evita,een zéér ernstig zieke leerkracht, alleenstaande moeder met twee jonge kinderen .
Ik heb haar bezocht voor ze in het ziekenhuis werd opgenomen. Een vrij uitzichtloze en weinig hoopgevende situatie die ik probeer te verlichten door financiële steun en de belofte haar twee kinderen op de wezenlijst te zetten waardoor ze mais en kleding zullen krijgen. Er zijn de dagdagelijkse akkefietjes die opgelost moeten worden.
Potten, borden, bezems, zeep … die bijgekocht of vervangen moeten worden.
Bijvullen van de medicijndoos : verband, ontsmettingsmiddel, paracetamol, medicatie tegen malaria, … Ook een topper: het herstellen van de drie fietsen van de school. Deze fietsen worden gebruikt om voedsel te halen op de markt, maar ook om zieke kindjes terug naar huis te brengen. Een combinatie van zeer slechte wegen en regelmatig te zware ballast heeft zeer snelle slijtage tot gevolg. De boekhouding van de coördinerende teams die volledig nagekeken én goedgekeurd moet worden. Ze hebben dat weer prima gedaan op enkele kleine foutjes na. Onze nieuwe overdekte “speelhal” en overdekte “corridors” naar de klassen en de keuken ….. Dat was niet direct wat we hadden afgesproken met de aannemer.
Er moeten aanpassingen gebeuren op kosten van de aannemer. Daar is heel wat discussie mee gepaard gegaan, maar uiteindelijk ging hij akkoord. Enkel het plaatsen van dakgoten en het leggen van een betere vloer is een extra kost.
Onmiddellijk is met de aanpassingen en de afwerking gestart.
De dakgoten zijn besteld en worden binnen enkele weken ook geplaatst. Net zoals de vloeren. Het resultaat gaan wij pas zien in februari. Toch weer spannend …
En dan onze kleutertjes … !
Er zijn er 125 ingeschreven dit schooljaar, het uiterste maximum. Gemiddeld dus een zestigtal per klas.
Ik heb zoals altijd enkele dagen voor de klas gestaan en geprobeerd nieuwe dingen voor te doen aan de leerkrachten en de kleuters.
Het duurt een tijdje voor zij doorhebben wat juist de bedoeling is en het loopt wel eens in het honderd maar er is altijd dat ongelooflijke enthousiasme van de kindjes !
De trots wanneer ze een ingekleurde tekening mee naar huis kunnen nemen.
Hun glunderende blik wanneer ze een opgave goed hebben uitgevoerd !
Vooral bij de oudste kleuters zie je vorderingen tegenover februari begin dit jaar.
Dat er echt wel iets beweegt werd me duidelijk toen ik een “Government school”, met lager en secundair onderwijs, bezocht.
De directrice die me absoluut wilde rondleiden in haar 1125 leerlingen tellende school, liet me ook de klas van de”” starters“ zien.
Een honderdtal jongens en meisjes op de grond, geen stoeltjes, geen tafels. Wel weer dat enthousiasme om me te laten zien wat ze kenden.
Groot was mijn verbazing toen de directrice vroeg of de kindjes die van de SAMALA school kwamen eens wilden rechtstaan …. Ik keek naar 20 glunderende en voor mij heel bekende gezichtjes … 20 van de 30 kleuters die eind juli bij ons afzwaaiden !
Veel kon ik op dat moment niet zeggen, de ontroering nam het even van me over . Maar zo gelukkig en trots dat ik was !
We maken daar in de dorpen wel degelijk een verschil, zij het op kleine schaal.
In februari gaan we terug.
Zoals altijd met een overvolle agenda want buiten de school worden dan ook de weeskinderen uit 9 dorpen bezocht. De voedselbedelingen zijn dan al volop bezig en ook daar worden we dan verwacht .
Malawi,
Je kan er geen grote dingen verwezenlijken,
alleen kleine,
met veel liefde …
Danielle Dekort
Samala Belgium v.z.w.
