Nieuwsbrief februari 2025

Turnhout, 8 februari 2025

In België begon 2025 met een zwaar bewolkte nacht en enkele vuurpijlen. Op 1 januari werd bij ons de kerstboom ‘uitgekleed’ en lichtjes en kerstballen verhuisden terug naar de zolder.

2 januari werd de laatste hand gelegd aan de zes stukken bagage die al een tijdje klaarstonden en op 3 januari vertrokken we naar Malawi. Voor ons deze maand geen nieuwjaardrink, recepties of andere plichtplegingen maar wel 24 dagen werken in het land dat ons zó nauw aan het hart ligt. Het gaat anders slecht met Malawi. Voor de tweede keer op rij is er zo goed als geen maisoogst geweest en lijdt de bevolking honger. Voor de zoveelste keer …

In de dorpen zagen we de mangobomen zonder mango’s want die waren uit noodzaak al láng opgegeten, groen en onrijp.

We zagen door honger getekende dorpelingen, sterk vermagerd met een scherp getekend profiel. We zagen op de plaatselijke marktjes dat er zo goed als geen mais te koop werd aangeboden. Er was er geen meer in voorraad. Niet in de dorpen, niet in de stad, niet in overheidsinstellingen. In de jeugdgevangenis van Zomba stierven op één dag 17 jongeren tussen de veertien en de 21 jaar omdat er geen eten meer was. Daar bovenop was er al twee weken geen benzine meer beschikbaar. Wat zo zou blijven tot na ons vertrek naar huis …

5 weken lang dus ,rijen van kilometers lang, auto’s en bromfietsers naast de weg wachtend in de omgeving van een tankstation, dagen wachten op een eventuele levering van benzine. Af en toe kwam er één tankwagen leveren wat de rij wachtenden even deed verkorten om zich daarna naar een ander station te verplaatsen. In afwachting van …

De zwarte markt tiert welig; tot 5 keer de prijs voor een liter benzine. De regering doet niets, kan niets doen, want beschikt niet over voldoende vreemde valuta ( lees dollars) om benzine in te voeren. Dit zijn ‘stadsproblemen’ en op het eerste zicht hebben de mensen in de dorpen er minder last van omdat ze gewoonweg geen auto hebben. Misschien hier en daar iemand die een bromfiets heeft. Maar op deze manier dreigt de economie stil te vallen. Geen toevoer van medicatie aan hospitalen en ‘Health Care Centers’. Geen of onvoldoende leveringen van levensmiddelen met als gevolg bijvoorbeeld in heel het land totaal

geen suiker meer verkrijgbaar. Gelukkig hadden we in juli een jaarvoorraad aangelegd.

Er waren dus bij aankomst onmiddellijk heel wat uitdagingen. Door de klimaatsverandering komt het regenseizoen véél te laat en niet goed op gang. Onze teamleden (die ook allemaal boer zijn voor onze voedselbank) hebben sinds begin december al twee

keer geplant en elke keer opnieuw stopte na enkele dagen de regen en verdroogden de jonge scheuten.

-10 januari hebben we ieder van hen opnieuw 5 kg maiszaad gegeven en daar hebben ze opnieuw mee geplant. Uiteindelijk is het de derde week van januari beginnen regenen en lijkt het voor hen nog in orde te komen. Wat niet het geval is voor de overgrote meerderheid van de bevolking die niet het geluk hebben ondersteuning te krijgen vanuit een project.

-15 januari een extra maisbedeling voor de weeskinderen was zeer welkom. Ook de bijna 60 paar schoenen, sokken en ondergoed werden onder hen verdeeld. -17 januari zijn de ouders op school uitgenodigd en kregen alle 125 kleuters 10kg mais mee naar huis.

-Onze 32 teamleden kregen ook elk 10 kg mais om even de grootste honger te stillen. In totaal hebben we voor deze extra bedelingen 2700 kg mais laten komen vanuit Blantyre, een grootstad 70 km verder weg. Gelukkig hebben we op school altijd voldoende voorraad opgeslagen om de kindjes elke dag een maaltijd te geven met nsima (mais) en visjes, ei, bonen, tomaten … en 2 keer per maand rijst met geit of kip. Ook de beker warme melk mét suiker die ze 2 keer per maand krijgen wordt helemaal opgedronken.

In deze harde realiteit is onze kleuterschool en in uitbreiding heel het project een kleine oase van rust en tevredenheid. Het is een plaats waar het goed is om te komen spelen en leren, om te komen werken, om verbinding te maken met elkaar. Ik ben dan ook ongelooflijk trots op ons team! Samen met hen hebben we op bijna 10 jaar tijd heel wat verwezenlijkt. We zijn één grote familie met wederzijds vertrouwen en respect. Het schoolteam is trots op hún school en doen hun uiterste best om alles netjes te onderhouden, getuige daarvan de mooie tuin die is aangelegd.

Ook wij blijven ons best doen.

De klassen zijn eind januari / begin februari volledig opnieuw geschilderd. Nieuwe extra stoeltjes en tafeltjes zijn in de maak bij de plaatselijke schrijnwerker. De open hal wordt momenteel langs buiten beplaasterd als extra bescherming tegen erosie van de

baksteen. De dag- en nachtwakers hebben een eigen klein wachtershuisje aan de poort. Knalgeel geschilderd langs buiten; de zon van onze school. In april zal de schoolkeuken volledig vernieuwd worden met de bedoeling in de toekomst zo goed als geen

rookontwikkeling meer te hebben bij het koken. De ‘Under 5 Clinic’ breidt uit. Tijdens de wekelijkse raadpleging is er nu ook de mogelijkheid voor volwassenen om getest te worden op HIV en is er een aparte kleine ruimte ingericht waar een infuus kan gegeven worden bij deshydratatie. Het project van de herbruikbare pampers dat we vorig jaar opstartten kent een groot succes!

Op één dinsdagvoormiddag waren alle 100 pamperbroekjes uitgedeeld. Bij ontvangst wordt de naam van de moeder genoteerd zodat bij een volgende levering in juni anderen naar de ‘Under 5 Clinic’ kunnen komen om een pampersetje te halen.

En dan is er nog het goede nieuws over Sarah. Jullie herinneren misschien haar verhaal. Het kleine meisje dat in juli zéér zwaar verbrandde. Haar toestand was op zes maanden tijd niet verbeterd; er dreigde zelfs amputatie van het armpje. Wij hebben ervoor gezorgd dat ze 3 februari opgenomen is in het ziekenhuis onder toezicht van een Duits orthopedisch chirurg. Er is gestart met een antibioticakuur en ergens volgende week zal ze een huidtransplantatie krijgen.

Er staat haar een ziekenhuisverblijf van 6 à 8 weken te wachten maar uiteindelijk zal het, in de mate van het mogelijke, goed komen. Ik kijk er nu al naar uit haar in juni terug te zien

Warme groet,

Danielle